کد مطلب:49366 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » قرآن

چگونه ميتوان بين رواياتي كه ميگويند بسيار قرآن بخوانيد و رواياتي كه ميگويند هنگام خواندن قرآن ، تفكر و تدبر در آيات آن بكنيد، جمع كرد؟

جواب روشن است اين دودسته از روايات تضادي باهم ندارند، زيرا از رواياتي كه ذكر شد معلوم ميشود كه پيامبر و ائمه بر حسب حال كسي كه قرآن ميخواند به او تاكيد ميكنند بسيار قرآن بخواند وبسيار ختم قرآن كند، ولي وقتي ميبينند به حدّي ميرسد، كه زياد و سريع خواندن به تفكر در آيات ضرر ميزند وهدف اصلي كه فهم ودرك است ضايع ميشود، نهي ميكنند وميگويند كمتر از يك ماه يا يك هفته (بر حسب حال سؤال كننده) بيش از يك ختم قرآن نكند.



پس زياد وبا سرعت خواندن قرآن تا جائي است كه به تامل در آيات ضرر نزند، اگر كسي ميبيند در يك ساعت يك ختم قرآن با فكر و تامل ميتواند بكند نبايد تا ميتواند كمتر از يك ساعت بخواند، البته توجيهات ديگري هم كرده اند كه از جمله



1 ـ رواياتي كه تاكيد بر زياد خواندن ميكند، هدفي را دنبال مي‎كند و آن حفظ شدن وسالم ماندن قرآن از تحريف آن، زيرا هر چه بيشتر خوانده شود، محفوظتر و مُحَرّفان، نا اميدتر ميشوند، و رواياتي كه تكيه بر روي فهم ميكند، هدف ديگري را دنبال ميكند كه آن هدايت مردم و توسعه در بينش آنهاست ، و حال كه تقريبا از دست تحريف گران قرآن در امان مانده، بايد به هدف دوم پرداخت.



2 ـ شايد اشاره به اختلاف حالات باشد، گاهي انسان حالت روحي او مناسب دقيق شدن در مطلبي است، آن وقت تفكر كند، و گاهي امر دائر مدار قرآن خواندن سريع و يا به دنبال كار ديگر رفتن است، در اين حالت روخواني قرآن مقدم است، وچه بسا انسان را به وادي تفكر ميكشاند.



3 ـ رواياتي كه تاكيد بر زياد خواندن ميكند، مراد اين باشد كه آياتي كه روي آنها تفكر شده بيشتر و سريعتر خوانده شود...



البته به نظر ميرسد از همه بهتر همان بود كه گفتيم يعني زياد خواندن با تفكر و تدبر و هيچ تضادي هم بقرينه رواياتي كه ذكر شد ندارند.

---

اخلاق اسلامي ج 1


اكبر خادم الذاكرين